Practicumean daramatzadan lehen aste hauetan nahiko buelta eman dizkiot buruari heziketa estiloei eta irakaslearen jarduna orientatuko duten ardatzei. Niretzat, zer ikasi baino askoz ere garrantzitsuagoa da nola ikasi Haur Hezkuntzan, hau da, jarrerei buruzko ikaskuntzak edukien aurretik datoz argi eta garbi etapa horretan.
Tutore izaten ikasteko bidean ere, askoz ere garrantzitsuagoa iruditzen zait talde handia, txikiak eta norbanakoak nola kudeatu lantzea, edukiak lantzea baino. Badakit aurten gaikako didaktikak lantzen ari garela, practicumean unitate didaktiko bat praktikan jarri beharko genukeela, baina nire burua beste nonbait dago, egia esan. Asteartean unibertsitatean practicumeko bilera genuela aprobetxatuz, ondoren lehen ikasturtean gure Hezkuntzaren Psikologiako irakasle izan zenarekin hitz egitera joan nintzen, tutoretza zuela ikusita. Edukiak lantzea nolabait sinpleago iruditzen zait norberaren heziketa-estiloa moldatzea baino. Badakit biak direla garrantzitsuak irakasle ona izateko, baina bi alderdiak modu eta epe oso desberdinetan landu behar dira. Gainera, iruditzen zait maiz edukiak lantzea premiazko delako halabeharrez egiten dela, eta benetan garrantzitsua dena, bestea, ahaztuta geratzen zaigula. Unibertsitatean izan ditugun irakasleak begiratu besterik ez dugu: ia guztiak aritu zaizkigu konstruktibismoaz eta horri lotutako kontzeptuez, baina zenbatek aplikatu ditu bere jardunean?
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina