Aste honetan behaketaren fokua irakaslea eta ikasleen arteko harremanetan jarri behar dugu. Ikasleek irakaslearekiko harremanean nola eragiten duten azaltzeko autobehaketako ariketa erabiliko dut, ia bukatua dudana, eta amaitzean blogean jarriko dut.
Orain, labur-labur, atzoko egunean atentzioa gehien deitu zidaten kontuak aipatuko ditut, gaiaren gainean. Lehenik, nire tutoreak haurrekin duen harremanean deigarriena iruditzen zaidana hauxe da: haurraren izaera eta beharrei moldatzen duela irakasleak bere jokabidea. Beraz, ez ditu haur guztiak berdin tratatzen, bakoitzarengan behar desbedinak sumatzen dituelako.
Bestetik, haur zehatz batek harrekiko harremanerako sekulako erronka suposatzen du. Ikastetxean hasi berria da, eta bere jokabidea izugarri bihurria zen hasieran (irakaslea iraindu eta aurpegira txistuka egiten zion, adibidez). Orain zerbait hobetu da bere jokabidea, baina iruditzen zait batzuetan irakasleak egoerari dagokiona baino gogorrago egiten diola, nolabait duela hilabete zen umea ahaztu izan ez balu bezala. Nola lortu dezake irakasleak hain zaila den haur baten hobekuntza gradualera bere jokaera gradualki aldatzen joatea ere? Hau da, nola lortu hain iraingarria den tratu horrek hortik aurrerako harremana ez baldintzatzea, edo norabide negatiboan ez baldintzatzea, behintzat?
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina