Azken egun hauetan asko izan dira hezkuntzari eragingo dioten murrizketei buruzko berriak. Unibertsitateko ikasketetan, taldeko ikasle kopuru minimoa lortzen ez dutenak desagertzeko proposamenak asko dira: Wert ministroak estaturako taldeko 55 ikasletan finkatu du kopuru minimo hori (ikus berria), ministro bera irakasleko ikaslegoaren ratioa igotzearen aldekoa da, Katalunian 40 ikasletik beherako graduak desagertuko dira estrategikoak ez badira (informazio gehiago hemen) eta beste erkidego autonomoetatik datozen ikasleengatik kobratzea proposatu dute (ikus berria hemen), udalek geroz eta arazo gehiago dituzte haurtzaindegiak eta bestelako zerbitzuak eskaintzeko eta erkidego autonomoetako gobernuen gain utzi nahi dute ardura hori (adibidez, Galizan sortutako berria duzue hemen), haien udalerrietatik kanpo derrigorrezko hezkuntzan aritzen diren ikasleei doako jantoki zerbitzuan "copago"a ezartzearen aldeko iritziak daude, edo hezkuntzaren inguruko hainbat ekimenen aurrekontuak murrizten dira (adibidez, Katalunian eskola-porrota gutxitzeko programarena %50ean gutxituko omen da).
Aldi berean, Valentzian hautsak harrotzen dabiltza derrigorrezko hezkuntzan irakaslegoaren eraginkortasuna itxuraz areagotzeko helburua duten neurriekin, irakasleen oporrak abuztuan soilik direla gogoraraziz, arazoak agian beste nonbait dauden arren.
Bitartean, beste herrialde batzuetan hezkuntza ministroek dimisioa ematen dute murrizketekin ados ez daudelako, Txekian bezala, Europako Parlamentuak krisiaren aurrean unibertsitatean gehiago inberti dadin eskatzen du, eta aldian behin estatuko hezkuntza-sistemak hamarkada luzeetan aurrean izan dituen erronkei erantzun egokirik emateko gaitasunik izan ez duela gogorarazten digute batzuk eta besteek.
Nora goaz? Inora ote goaz, ala etengabe harri berean estropuz egiten dugu? Pan para hoy y hambre para mañana.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina